Nie mam już siły. Kocham Cię z całych sił, ale wiem, że nie będę nigdy już blisko, a nawet jeśli bliżej. Mimo wszystko dziękuję Bogu, że mogłam Cię poznać, że spędziliśmy kilka wspaniałych chwil razem, że przeżyliśmy niezapomniane przygody. Nie ważne, że teraz płaczę. Ważne, że mam co wspominać. Ale uwierz mi, kocham Cię nad życie. Prosiłam Boga o Ciebie, o to byśmy byli blisko, byśmy mogli poczuć się szczęśliwie. Wszystko szło dobrze, do czasu... Nie potrafię o Tobie zapomnieć, choć wiem, że to jedyne rozwiązanie.. Tak akceptujesz mnie i wgl jest ok, ale to za mało, bo czuję ten dystans jaki masz do mnie, czuję pustkę i ból. Ale naprawdę patrząc na Ciebie czuję szczęście, jakiego nigdy w życiu nie doznałam. Jesteś pierwszą osobą, którą tak naprawdę pokochałam..
Przepraszam za błędy, przepraszam za ból! ;c ;*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz